Als managementcoach, met een specifieke focus op familiebedrijven, word ik regelmatig geconfronteerd met het diepe verschil tussen de aanpak en houding van managers versus leiders. Over dit onderwerp is al veel geschreven en heel veel invalshoeken zijn al verkend. Toch vanuit de praktijk wat observaties…

Mijn definities

Als ik vanuit de praktijk in 2 zinnen probeer het wezenlijk onderscheidt te duiden tussen managers en leiders kom ik tot de volgende definities;

“Een manager gebruikt de mensen, waar hij verantwoordelijk voor is, om zijn doelen te realiseren.”

“Een leider gebruikt de doelen om zijn mensen, waar hij zorg voor draagt, te mobiliseren.”

Manager of leider

Een manager is verantwoordelijk en realiseert, een leider draagt zorg en mobiliseert. De uitwerking hiervan laat in de praktijk een hemelsbreed verschil in leidinggeven zien. En heeft dit dan met intelligentie te maken? Als dat zo is dan is de ‘rol’ voorbestemd, aangezien je aan intelligentie niet zoveel kan veranderen. In de praktijk zie ik intelligentie geen enkele rol spelen! Wat wel het cruciale verschil maakt is: bewustzijn! Voor het gemak definieer ik bewustzijn dan maar als de mogelijkheid die je als mens hebt om vanuit een hogere dimensie naar de omstandigheden, je rol maar vooral naar jezelf te kijken. Of anders gezegd; Je speelt zelf in het elftal mee, maar tegelijk zit je op de tribune van je eigen leven en neem je de wedstrijd waar.

Hoe word je een leider?

Een veel gestelde vraag is of je van manager een leider kunt worden? Het kan wel maar blijkt in de praktijk een buitengewoon ingewikkelde exercitie en persoonlijke worsteling. Waarom? Dat komt omdat het ontwikkelen van leiderschap gepaard gaat met het afbreken van je ego-structuur, het beoefenen van nederigheid en de ontdekking dat jouw mening en jouw oordeel alleen maar scheiding brengt. Voorwaar geen eenvoudige boodschap voor iemand die iets wil bereiken in de organisatie of maatschappij; je gaat toch geen afstand doen van je mening, daar was je juist zo aan gehecht?!

Als ik probeer hetgeen ik hierboven geschreven heb in één plaatje te vatten, dan ziet dat er ongeveer zo uit.

Wist je trouwens dat persoonlijke tegenslag, moeite of een teleurstelling  je kunnen laten groeien in leiderschap?  In zo’n situatie leer je namelijk dat het leven niet zo maakbaar is als dat managers denken. Door zo’n ervaring wordt je automatisch meer waarde-gedreven. Waarden zijn zaken die je niet  kunt meten of tellen zoals liefde, aandacht, begrip, respect en zorg. Managers zijn daartegen veel meer norm-gedreven. Normen zijn zaken die je uit kunt drukken in cijfers zoals omzet, kosten, budgetten, data, deadlines en prestaties. En mogelijk is dit wel de grootste ‘verandering in het denken’ van managers die willen groeien in leiderschap.

Verder praten? Neem geheel vrijblijvend contact op voor een ontdekgesprek.